Yalnızlığım

Ne zaman etrafıma baksam
Yalnızlığımı görüyorum
İşte orada tam karşımda
Susmuş,efkarlı sanki biraz
Oturuyor öylece,suskun
Yaşadığı her şeye
Her yaşadığı saniyeye
Küfreder gibi bir hali var
Yüzündeki hatıralar
Eski bir sevdadan belli
Belki o da gidiyordu,çıkıyordu
Evden arasıra
İnsanlar arasına karışıp,
Sorular sormadan kendisine
Her an durmaksızın
Güzel bir hayatı vardı belki
Keşke üzülmeseydi bu kadar
Yaradılışına,
Atılan laflara,çağrılmayışlara
Keşke bırakıp gitseydi o an her şeyi,
Gitseydi de
Aynalarda yalnızlığım sanmasaydım kendimi...