Yalnızlığım

çaresizken,
yalnızlığıma yalın
bir ben geçer
bir de benim gibiler...

içerdim
her gece sessizliği
düşünmezdi
nicedir birileri...

ve son umut
karanlık kalırdı!
umutlarım buruk,
yorgundum

sitem doluydum
geçmişteki yangınıma
esir etmiştim,
kahırlı sözcüklerde dudağım

bir ürkek,
alışılmamış sevda tüterdim
yanardım alev-alev de
bir seslenemezdim!