Yalnızlığım

bir yaprak dahi düşmedi bu sonbahar
mutlu çift yanaşmadı yılların boş sokaklarına
zamanın mutluluk kahramanları tek geldi
her biri ayrı bir haykırış
yaşlar içinde döndü sokak başını.

yolum düştü sana
nerede o cıvıl cıvıl hatıran.
küçük yavrular gülüş içindeydi
hep bir ağızdan oyun sesleri,
nden sadece ürkütüyor
matem tutmuş yaslandığımız duvarlar.

düşünüyorum o sokak başında
söylendiği kadar,
güvenemiyorum mu artık kimseye
basit mi oldu sevmeler bende,
önemsizmi bana bakan her güzel bakış
düşünmek bu kadar çaresizliğe itiyor bu bedeni
tüketiyor beni bir kez daha yanlızlığım..