Yalnızlığım Yeter Bana...

İntikam etti beni aşk gibi kör
Ellerim her gece, geceyi boğar oldu
Aynalar jiletli fotoğraflarından kor
Işıklar rüyaları, güneş geceyi sever oldu.

Misket gibi elden ele dolaşan ruhum
Sert suyu fark edemedi.
Ayırt etmek zor, insanı.
En acı ölecek adam beni görünce ölemedi.

Aramızda kirli bir cam var artık
Ne olsa temizlenmiyor.
Okul sıraları gibi karalanmış kalbim
Nefretten, acıdan ötürü seni alamıyor.

Hastane yerleri tertemiz ben olduğum zaman, yalnızım
Şemsiyem parçalandı, dolu altında yalnızım
Ben yalnızlığımlayım.
Acıma, uzak dur benden
Çünkü
Seninle, yalnızlığımla olduğumdan daha yalnızım.



''balaban Kent Şairleri''