Yalnızlığımın Motifi ...

ağlamak geliyor içimden sebepsizce
gözyaşlarım içime damlıyor tek tek
bir şiir gibi akmak istiyorum
içimde bir sızıdır yanıyor
sanki günden güne eriyip bitiyorum

mısralarda kayboluyor sevinçler
tüm benliğimi yitiriyorum yavaş yavaş

iliklerime işleyen bütün acıları
elimdeki kalemle kazıyıp
bembeyaz kağıda döküyor
daha sonra kağıda baktığımda
karanlık bir dünya görüyorum

ayazlar vuruyor tüm hayallerime
umutlarım günden güne tükeniyor
içime hapsettiğim yalnızlığımla
savaşıyorum her gece
yalnızlığım özgürlük istiyor
ben yalnızlığı
kavgamız bitmek bilmiyor

bu küçük yüreğimde
büyük fırtınalar kopuyor
acılarım ateş olup bedenimi yakıyor
içimde kopan fırtınalar kasırgaya dönüşüyor
önce yüreğimi
sonra bedenimi
daha sonra ruhumu ele geçiriyor

önümde duran kağıdı ipekten bir parçaya
kalemimi iğneye
yüreğimi motife benzetiyorum
ve ben hergece
o ipek parçasına
motifleri tek tek iğnemle işliyorum
her motifimde yalnızca yalnızlık görüyorum