Yalnızlığın En İnce Sesi

Senin için söylenecek her sözü söyledim gece
Yastığıma akıttığım umutlarımda bitiverdi..

Bu ben miyim diyorum kifayetsiz kalıyor kelimeler
Kara gecenin ardında kar beyazı gülüşlerim de solmuş ..

Utanması yok ki bu aşk denilen illetin,
Destursuz giriveriyor gönüllere
Öyle git deyince de gitmiyor kahrolası !

Şimdi ne söylesem ne desem
Senden arta kalmış sözcüklerim tükenmeyecek
Kalemim seni yazmaktan vazgeçmeyecek . .

"Unut" diyen sözcüklerin ardına sığınan,
çocukluğum vardı benim ..
Yitik sevdaların soğukluğunda kaybolmuş masumiyetim..

Geçmişin çıkmaz sokaklarında kayboluyorum her gece
Kulağıma gelen her ezgi seni fısıldıyor inceden ..
Yinede vazgeçmiyorum ay ışığında parlayan çaresizliğimden
Her gece lime lime ettiğin bedenimden
. . .