Yalnızlığın Ötesi

yine mi katran bu gece,yine mi yok mehtap...
yoksa sadece ışıl ,ışıl gözlerin mi akar caddelerden,
yalnızlığın ötesinde ben,ışıkların ardında sensizlik..
ve;
kucak kucak sana sarılma arzusu..
edepsiz bir çocuk gibi, haykırmak.....
sus,
duyarmısın bağırsam çığlık ,çığlık
geceler dilsizmiş anam,hiç söylememiştin oysa,
ağlayamıyorum gecelerde doya doya,
sanki bir doğal afet yaşıyor bedenim,
isyan ediyorum her gece bu doğa olayına,
sarı bir gül goncası gibiyim anam,
açamıyorum sadece tek fark bu,
solmuş ve bezginim,
gelin telleri değil onlar,
aka çalan saçlarım
o şen kahkahalarım da yok artık,
ezanın biri biter biri başlar,sabaha kadar bedenimde
ne aruz vezni kurtarır beni,
ne hecenin beş şairi....
şiir falan okuyacak halim yok benim ,yorgunum
ah anam biliyorsun yarin gözlerine vurgunum..
serin bir rüzgar eser penceremden,
ağlamaya başlarım,
yalnızlığın ötesinde!
ben,
sen,
ve gözyaşlarım.....