Yalnızlığın Son Sayfası

yalnızlık sende sinmişti üzerime
yağmurlu günler başlamıştı peş peşe
yıldırımlar kalbimi parçalarken
usul usul düştün gözlerime

aklım başımda değil bu gece
her tarafım seni saklıyor bende
tokluğum gözyaşlarımdayken
kalbim ise hep aç sende

eller uzatıldığında, tutunmak ister
kalp boşaldığında,doldurulmak ister
anılar her zaman üç noktayla başlarken
başına,ortasına ve sonuna yarini yazmak ister

yalnızlığın son sayfası olmazmış
kelimeler şairlerin tek yoldaşıymış
haykıracak bir dağ,dertleşecek bir dost
demir atacak bir liman
belki de vefalı bir sevgili olurmuş...