Yalnızlık
kelimeler anlamsız gelmeye başladı
senden ayrıldığım zaman
yağmurlar aralıksız yağmaya başladı
sen yüreğimde öldüğün zaman
herkes mutlu bilir beni
oysa ne ateşler var içimde
yarım kalmışlığın kini
her geçen gün büyüdü içimde
yenildim.. sana, hayata yenildim
mutluluğu yaşayamadım hiçbir zaman
dik durmaya çalıştım ama yine devrildim
seni gerçekten gönülden sevdiğim zaman
güneşin doğuşuyla başladı hayallerim
gün batımında birer birer yok oldu
sadece mutlu olmaktı tek derdim
herşeyim, bir kaşık suda boğuldu
Ahmet Ertürk
Teşekkürler dostlar.
Safiye Samyeli; efendim bana "şair" diyen ilk kişisiniz. kendimi şair olarak görmüyorum henüz. gerçek şairler var iken bana şair demeniz benim için iyi değil. şiir benim için sadece hobi. sizi kötülemek için değil ama kendimi bu "şairlik" sıfatına uygun görmüyorum henüz. bu nedenle..
hüzün yumağı bir şiir düşmüş sayfana Ahmet
daha hayatın başındasın şairim
dilerim oluk oluk sevgiler yağsın yüreğine.👍
Hayat boyu mutlu ol. sevgiler.
güzel bir şiirdi tebrikler...