Yalnızlık

sevdalarını yaprak yaprak rüzgara bırakmışsın
aşkların gömülüp gitmiş derin göllerde
hasretleri çok uzaklarda harcamışsın
umutların kırılmış seraplı çöllerde..

şimdi çam ormanında bir kayın gibi
sessiz sedasız ağlar durursun
dalında, yaprağında bir güz yeli
bir o yana, bir bu yana savrulup durursun

hayat bu!gün gelir herkesin yakasına
yapışır serseri bir yalnızlık
kovsan gitmez, okşasan gülmez, boşuna
güzeldir ama kahpedir de yalnızlık..