Yalnızlık

Ne zaman bir şiir gelse dilimin ucuna
Saçlarıma utangaç yağmurlar yağar
Tutuşur en ücra zamanlarımız

Ne zaman bir şiir gelse dilimin ucuna
Söylenmedik bir mısradır hayat,
Ve dokunaklı bir şiirdir yağmurlarımız...

Ne zaman bir şiir gelse dilimin ucuna
Bir kar yağar çıplak ayaklarımıza
Üşürüm yalnızlıktan

Ne zaman bir şiir gelse dilimin ucuna
Bir şiire süzülür yanaklarımız
Bir gölge kaybolur eşiğinden

Ve ne zaman bir şiir gelse dilimin ucuna
Bir kırık kalp, bir nihavent, bir nihayet...
Hayalin süzülür gemi gibi uzaklardan...