Yalnızlık

Tozlu rafların arasında dişlenmiş
ucu yanık
seni sessiz çığlık seni
gölgemin yaldızlı kalemiyle sevişmesi
yalnızlık !

Başı buyruk
ulu orta ahkam kesen
dört duvar kapı pencere
şizofren bir çocuk belki yalnızlık !

Ölü bir deniz
durgun, asi, ahmak !
kaçar durmaksızın
çivisi çıkmış insanlar peşinden bakar
kepenksiz gecelerin davetkar yüzü
ah benim görünmez
güleryüzlü pelerinim yalnızlık !