Yalnızlık

Çocukluğumun,
Pırıl pırıl sokaklarından
Eylüle sonbahar geldi.

Issız kaldırımlara düşen gölgeler
Rüzgârlarda kayboluyor.
Bir de;
Alaca duvarlara yazdıklarım...

Toprak kokusu siniyor içime
Tütün kokusu sarıyor bedenimi
Üşüyorum.

Bir içli keman sesi gibi
Bir yol ayrımındayım şehrimin,
Ve yeni bir yol başlangıcında...

Hastayım...
Şiirlere mısradır yalnızlıklarım!
Ve... Her şey gözlerime yabancı...

Çocukluğum;
Annemin içli sesi
Bir bilsen;
Ben hep üşüyorum...