Yalnızlık

Hep yalnızdım ben
Batıl ibâdetler gibiydi sevmelerim
Yıllar geçti, geçmedi arzular
Başı dönüyor hatıralarımın
Ey hüzün!
Kurtar beni bu ikiyüzlü nağmelerden
Beni sadece sen anlarsın
Geriye kalan kuru kalabalık
Neresinden bakarsan bak
Bir devrimdir her yalnızlık




Çok kadınlar sevdim ben
Onlar için yok olmaya razıyken
Onlarda yokmuşum gibi sevdiler beni zaten
Ah Dünya beni salıverse
Salıverse kendime
Sadece bir perdelik
Bilmez ki kimse
Bir devrimdir her sessizlik




Hep yalnızdım ben
Bir işaret mi var? Duralım bekleyelim
Biri sesleniyor sanki. Susalım bekleyelim
Kim gelip konuşacak benimle?
Kapı açılıyor, bana değil
Ziyaretçiler geliyor, benim için değil
Selamlar sabahlar, bana değil
Bana duvardaki fotoğraftaki sararmış bir gülümseme
Bana içimdeki karmaşa
Geriye gülümsemelerle süslemek kaldı ölümün yüzünü
En iyisimi siz çağırın yine bana hüznü
Geriye kalan kuru kalabalık
Neresinden bakarsan bak
Bir devrimdir her yalnızlık