Yalnızlık Abidesi

Ve sevgi yalnızlık abidesinde canlandı
Tüm ruhlar adıma
Şaha kalksın abide de herkes sevdaya...

Sevgiye gebe kalan düşlerimin ardından
Ellerimi uzatıp geldim sana
Bir büyüğün sesiyle seslendin sanki
Dağın yankısına benzer şekilde

"Eftelya...
Var mısın akdenizi cebinde taşımaya?... "

Tanrısal güçler kuşağının seviliğinde iken tüm düşünceler
Bir sokak ötesi zamanını yaşıyordum dilimde
Nar-ı Yalnızlık dedin
Sura üflercesine
Nar-ı Yalnızlık...

Ve biraz daha
Benden ben alan sen
Ne kadar güzeldin düşlerinle
Ve sana abim demek
Ne kadar kutsaldı
Mürekkebimin izinde
Şiirlerimin dizinde

Oysa ki
Sokakları yeni toplamıştım
Daha tazecikti akan insanları...

Yalnızlık Abidesi!...
Bana olduğun vatan yeşilinden ses ver
Saç bırakmasam başımda
Değmez miydi olduğun yerlere
Vatanın can olduğu yerlere...

Yalnızlık Abidesi!...
Fil dişi kuleler çürüdüğünden beri
Tek tuzlanmış olan senin abidelerin
Var mı benlik yerin?...
Vatan yeşili yerin?...

Yalnızlık Abidesi!...
Dudak paylarımda sen,
Ah bilsen
Toprağın ne kadar sevgi kokuyordu
Ve zafer
Ne kadar öz kalıyordu senin etelerinin zillerinde...

Yalnızlık Abidesi!...
Sana abi demek ne kadar onurdu
Şerefti içimde
Ve o kadar bana kızınca kardeşçe benimsemen
Şiir tüttürecekken deminde
Eftelya
Bir ses gelsin ama derin sularında demen...

YALNIZLIK ABİDESİ!!!!!...
İyi ki abimsin...
İyi ki demir deliklere süzerken şiirin mihrakını
Sen melek ablamla beraber ana baba canlığında
Sen vatan yeşiliyken içimde
Ne olur az daha kal benle Yalnızlık Abidesi
Sadece sen, ablam ve ben olsun günlerimiz
Ve düetlerimiz vatana dair olsun...

Yalnızlık Abidesi...

Şiirlerinin adına
Bende abim oluşun kutlu olsun...

Akıllı iş değilken şiir
Deliye deli olurcasına verdiğin için vatan yeşilini...

Çok seviyorum abim seni
YALNIZLIK ABİDESİ.....




E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )