Yalnızlık İşte

Şu pencereden bu kadar sık bakıyorsam nacizane

Belki bir insan görürüm diye umut ettiğimdendir.

Bulamayınca uzanıp yatarım yastıkta uyku diye,

Uykusuzluk değil unutmaya olan özlemimdendir.

Beni bir anlasan sen anlarsın sen de hiç dinlemezsin 

Çok söz söyleyip aklını çeleceğim sanırsın ya,

Bir sorsan dert dediğim O iki kelime şaşarsın ya.

Benim derdim mi var da ondan mı sıkılırım sanarsın 

Beni bir anlasan sen anlarsın da hep de yanlış anlarsın 

Bir sükût bin altın edermiş mizan terapisinde

Bir yaprak bir ağaçtan da ağırmış hazan mevsiminde 

O kadar düğüm gibi boğazıma yapışıp tüküremediğim 

Derdin adı 

Yalnızlık işte. 

Anlasan gelirdin belki de.

Dert bu derman sen

Ne olur bir vakit

Ansızın geliversen.