Yalnızlık / Sessizlik Vesikası

Eskiyen vesikalı resim gibi
Kimselerin olmadığı kadar;
Ötede, beride, kendince...
Bir o kadar sessizce...
Evet...Evet!
Kalbin özgürce attığı yerde..

İşlenmiş beyaz güneş perdelerini,
Gözlerin baktığı ırak mesafelere...
Duvar duvar, beyazlara sürgüle!

Yalnızlığın sesi varsın kalp atışlarına,
Damarların istem dışı hareketlerine,
Yalnızlık anıtı dikilsin bakışlara.
Yalnızlık şiirlerini, bekleyen mısralara
Yalnız bir kez, yalnızca yazsınlar!

Gel yalnızlık, ötede öylesine durma!
Bir baharın ilk gününde,
Renklerin kuşattığı çiçekte,
Yağmur bulutunun demlendiği
Çatlayan toprağa, kırılan taşa...

Yalnızlık vesikası yazıldığında,
Yalnızlığı hoyratça salıver düşlere...
Başakların kırılgan dalgasına,
Kuşların ötüşüne, uçuşuna..
Toprağın üstüne, çatlayan taş
Duaların isteğinde ve yakarışında
Yalnızlığa / sessizliğe ver kendini...