Yalnızlık Soğuk Bir Duygu

gün bitiyor
seslerin ve
ışıkların şehri sönüyor
gök dumanlı
ağaçlar güz sarısı
beni bekler
gölgeler dünyası
yaşarım her akşam
her akşam bu yalnızlığı
başlıyor bana hatırlamak
son vedayı
hangi geceydi
bir güz gecesi
ağır ağır kıyıldığım
soğuk bir deniz gibi
inlediğim
geceyle sürüklenip durduğum
bu sensizlik
ebedi bir rüya
öldüren bir his
o güz gecesiydi
acının her rengiyle
tanıştığım
ve seni sevmeye
başladığım ..