Yalnızlık Uğrasın Senin de Gecene

Hoş geldin yalnızlık
Manzarası acıya sıfır odama
Buyur başköşede yerin hazır
Özletmedin kendini yine
Bak mutluluk ardına bakmadan kaçar halde
Gel de ortak ol geceme
Tek başına baş edilmiyor karanlığıyla
Sigaramı söndürdüm
Konuşmam bitti dumanındaki hayalle
Yenisini yaktırma bu gece
Yeteri kadar çektim ciğerlerime
Sahi başkentten İstanbul'a nasıl uzandı ki elleri
Nasıl yaktı bu derece her zerremi
Bir bayram edasında şen şakrak gönlümü
Nasılda böyle cenaze evine çevirdi
Bir gönül nasıl bu kadar acımasız olabilirdi ki
Ah yalnızlık hiç uğramadın mı ona?
Bilseydi senin bu kadar can yakıcı olduğunu
Kıyamazdı bana biliyorum.
Hadi git onun yanına git ki
Anlasın nasıl geçiyormuş gece yanında yar olmayınca
Duvarlar nasılda üzerine çöküyormuş bilsin
Çat kaşlarını ve gecenin bana haykırdığı masalı sende ona anlat
Yar sesiyle değil kendi çığlıklarıyla dalsın uykuya
Yaradan'a her el açışında
Duasının kabul olmayacağını fısılda kulağına
Bile bile dilesin yine de dokunma ...
Senide ortak bilmesin gecesine sen bile yaklaşma ona
Acını bırak sızını işle yüreğine kaç gel yine bana
Bilirsin pek ayrı kalamadık seninle
Her durakta sen çıktın karşıma
Onunlaymışçasına yürüdüğüm her yolun sonunda
Yine sen kucak açtın sevdama
Hoş geldin yalnızlık hoş geldin
Manzarası acıya sıfır odama!!!