Yalnızlık Ve Ben

Yalnızlık ve ben...
Kopamayan bir çift olduk
Ne kadar sevmesekte birbirimizi
Yinede bir ömrü paylaşır olduk

Sızlatan bir histi bazen yalnızlık
Acı verendi ama beni tek terk etmeyendi
Kovulamayan baştan atılamayandı
Sebepsiz acılarıma sebepti yalnızlık

Yalnızlık ve ben...
Pervane böceğinin mum ışına sevdasıydık bazen
Kimi zaman toprağın suya olan özlemi
Kimi zamanda yan yana gelmek istemeyen
İki azılı katildik

Yalnızlık ve ben...
Bazen ağlamalarıma neden olan tek sebepti
Bazen de kaybolmalarıma neden olan tek tanık
Öyle ya da böyle bana göreydi, benimleydi.

Yalnızlık ve ben...
Sanki birbirimiz için yaratılmıştık
Her gün birbirimize daha da alıştık
İstemiyorduk her daim birbirimizi
Ama ne yazık yan yanaydık

Yalnızlık ve ben...
Dertlerimi bölüştüğüm tek ortağım
Saklı kentimde efkarlarımı sakladığım tek yerim
Bazen içinden çıkamadığım girdap
Bazen de ucunu bulamadığım kördüğüm

Yalnızlık ve ben...
İlk kaybedişimde bana musallat olan
Her kaybetmelerimde ise bir selam çakan
Bildiğim tek şey
Yalnızlığım beni hiç bir zaman bırakmayan

Yalnızlık ve ben...
Bileğimi büken değil mi? Ona tutsaklığım
Boynumu eğen değil mi? Yenilgilerim
Ve koca bir ömürde
Bana kalan değil mi?
Tek servet
Yalnızlığım...