Yalvarma!...

Çevrenden korkardın,bana gelirken,
Bir gören olur da,laf olur diye,
Güvenmedin,sevdiğimi söylerken,
Terkedersin,dünyam mahvolur diye.

Hep oyuncak ettin,kendine beni,
Yok,isminin bile artık önemi,
Geçti hayatımın saflık dönemi,
Yalvarma,hatalar affolur diye.

Arıyorken,bu sevdaya çözümü,
Hiç budaktan sakınmadım gözümü,
Konuşmadım,esirgedim sözümü,
Yanlış anlarsın da,gaf olur diye.

Hiç suçlama,kendin yaptın seçimi,
Göremedin,yüreğimin içini,
Hep bana yükledin kendi suçunu,
Nasılsa aşıklar saf olur diye,

Merak ediyorsan nerdeyim,neyim,
Yıkılana kadar meyhanedeyim,
Hala bir umutla beklemedeyim,
Bu sevda başımdan defolur diye.
M/Ş