Yamalı Yaralarım

Karakalem sözlerde kaldı hayallerim
Gördüğüm şey yalnızlık molalarımda
Camlarımın buğusuna akseden
Gözlerime bıraktığın izlerin derinliği.



Uzandıkça sana, kısaldı değerlerim
Acemi kırılganlıklarımı sardı üşümelerim.
Geçmişi bedenim fısıldarken kulağıma
Okumayı öğrendim düşe kalka .



Ben küçülürken ateş çemberinde
Dünya pervasız, gittikçe büyümekte.
Kelebek kanadında asılı tüm hikayelerim
Saatlerin işlemediği kapalı yollarda can çekişmekte.



Seher vakitlerinde lime-lime
Ucundan yakalamaya çalıştığım rüyalarım.
Ben arınmak istedikçe engin denizinde
Kayalıkları öpen suların çekildi içimden sessizce.



Anılarım yürüyen bir ölü doğurdu
Kurtaramadım gizlerde gizli hüzünden
Filizlerim düğümlenirken, boğulur gövdem
Uçurumlara sürgün düşsel kırıklarım.



Şimdi başım ellerimin arasında
Kurak bedenime düştü hazan yağmurları.
Tutunmak istedikçe gölgenin kolundan
Kurumaya yüz tuttu yamalı yaralarım...






Not: Gökkuşağı faniliğinde kaybolup gittin sevgili/m...