Yana Yakıla

Yana Yakıla



doğum günüm demiştim sana
unutma / bir sonraki günü
mezar taşıma yaz
düşün ve gecikme
yalnız bir adamın ayakta ölüşünü
gene de / boynunu bükme..

bir gün daha düştü şehrin çöplüğüne
değersiz / çevreci / geri dönüşümsüz
suskun birini bul ve bak sözlüğüne
aşka dair ne kadar çok söz var / çözümsüz

çiçekler ekiyordum oysa geceler boyu / yüreğime
düşüp ikileme / şaşırıyordu güz..

sisi ve sırrı hızla yayılan bu şehir
- keyfi yerindeyse ?
yer kendi sokaklarını ve sevdalarını
direncin yitip gider direnlerinde
anlarsın ki yoksun / insan kendini bilir
hele geceyse..

çalındı cümle baharlarım / bana kaldı kışlarım
tükendi soluğu / ölümdür şimdi zaman
sesin yok / intihar ezgileri taşıyor akşam
beceremiyorum seni özlemeyi
gördüğüm her şey sen olduğundan..

çöz kelepçelerimi / denizlere at
neyim kalmışsa hepsini
bir umudum olur hiç değilse
bilirsin / sularda başladı hayat

imgesi olmadığım
hiç bir şiirini okuma bana
öksüz nefeslerinde gecenin toprağa düşen
ağacı ölmüş / kızıla dönmüş
yalnız bir yaprağım.

bildiğin gibi değil..
üşüyor ve çok acıyor sensiz yanım..

Yüzümü su damlalarından derin çizen
Göktaşı yağmuru adın
Göz uçlarıma ektiğim papatya..
Can çiçeğim..
Artık akord tutmaz bir enstrümanım ben
Yemin ettim kimseden
sevda dilenmeyeceğim

sevsen de öylesine....
senin ki yeter bana

yana yakıla..