Yanacağız
Düştükçe dağlardaki soğuk  yalnızlığa gözlerim 
Öptükçe kirpiklerini batıl gecelerin
Vurdukça  gecemin kıyısına yakamoz
Ağladıkça büyücek yüreğimdeki çığ yalnızlığım 
Sustukça yüreğimdeki genç adam
Gecenin suskunluğunda tutuşacak ellerim saçlarında yanacağız
Gecenin suskunluğunda bir yıldız düşecek toprağına ölüp giden 
ATeŞimiziN
Siyah beyazlaşan resimlerimiz kavuşacak küllere 
Odalarda her bir köşede durup seni silmeye bağlandıkça
Düşecek alnım soğuk kanlı betona 
Gecenin suskunluğunda kulağına irişecek ezan
Yanacağız 
Gayri gittikçe sefilliğin sonuna ağırlaşacak gözlerim
Bulutların arasında kuş tüyü gibi yanacağız
GÖzlerimi kanatır baktığım duvarlar 
Çektikçe acını göğsüme dolacak  haram kokun sinecek 
Soğuk yıllara ağlayarak yanacağız
Başımı döndüren bu şerefsiz alçak ihanetinle
Susar gibi yapan gözlerimde
Her bir adımda uzaklaşan ayakların gittikce
Cehennemin azabında yanacağız 
Unutma bir sabah bedeninden zorlanarak çıkacak ruhun
Ve bedenimde yancağız susmayak bu şehirde 
Yanacak bizimle 
YANACAĞIZ cani çiceğim YANACAĞIZ

duyguların o kadar kuvvetliki diline çok hakimsim bu şiir çok iyiydi.