Yanan Yürek

Adı Nihan'dı
Adı gibi gizli yaşardı
Uğruna yanan yüreğin farkındaydı
Ama o sığ sularda ayak ıslatmayı sevmez
Derinlere dalıp kaybolma ihtiyacı duyardı
Yaktığı mangal yürek de ondan yanaydı
Bir yandan onun karanlık âlemine girmeye korkar
Ama bir yandan da ondan ayrı kalamazdı
İki gün görmese, mangal yüreği hasretle dolardı
Affedilmez hatalarına bile göz yumardı
Aralarında korkunç engeller vardı
Ama yanan yürek, onları ateşiyle yakardı
Çelikleşmiş birer dağ bile olsalar
O saf duygularıyla devasa hendekler aşardı
Çünkü yanan yürek Nihan'a sevdalıydı
Şuursuzca sever ya hani insan
O da öyle sevdalıydı
Aşikâr ihaneti inkâr eder ya insan
O da öyle sevdalıydı
İlgisizliği cilveye yorar ya insan
O da öyle sevdalıydı
Ama kadavralaşmış yüreği hep yaralıydı
Yanan yürek Mecnun'casına sevdalıydı
Ve Leyla'sının adı Nihan'dı