Yanarım

Yanık bir mektubun,

Ucundan savrulan kül damlalarından ibaretim

Savruldukça kanıyor yürek

Boğuştugum kederlerimle başbaşayım yine

İçimde bir çocuk durmadan ağlıyor.

Solmuş sanki gözlerimde hayat!

Renkler anlamsız..

Solan, düşen her yaprak halime acıyor

Şarkılar bozuk, şiirler anlamsız..

Yüzümde sensizliğin ince çizgisi,

Sahipsiz, öksüz kaldım yine

İliklerime kadar yanıyorum

Vedalar anlamsız, gitmeler yarım...

Bu kalp küllerinde hep seni arıyor

Mıh gibi çaktım ; adını dileme !

Kalem kağıda dargın

Umutsuz bir bekleyiş benimkisi

Bıraktığın kuşun kanadı kırık, yarası derin.

Ağla haline be şair.!

Öksüz kaldı şiirlerin ve şarkılar anlamsız..

Alev alev göz pınarlarım

Yanarım, yanarım, yanarım..