Yanarsın

Kıyamete beş kala kaçıştır ateşten
Sırtında ıslak urba

İt ürür bre
Çirkef yığınlarda
Kervanı piç olan diyarda

Koş eteğini çekiştirip
Kıvılcımdır artık toprak
Demir pençelere tuttur topuklarını
Yanarsın ha

Güle kör gözüne
Diken batmadan, perçinle kirpiklerini
El yordamı tut ufku çürük maviyi

Sübyan hayaller kur
Başucunda kırık nağmeler
Çengiler sorsun ahvali
Sen seyre dön

Seyreyle ki
Kayıp gecenin sürgün hayali
Var mıyım
Yoksun musun yoksa

Tut tutabilirsen avuçlarımı
Hala yangın
Yanarsın ha...