Yandığım O Adam Senmişsin Meğer
Sürekli hayale düşe daldığım
Sevdiğim o adam senmişsin meğer
Ölmek üzereyken nefes aldığım
Kandığım o adam senmişsin meğer
Bir türlü seyrine doyamadığım
Kimseyi yerine koyamadığım
İncinse de kalbim kıyamadığım
Yandığım o adam senmişsin meğer
Başımı yastığa koyduğum zaman
Gözlerim uykuya daldığı zaman
Aşk ile tutuşup yandığım zaman
Söndüğüm o adam senmişsin meğer
Evimden, barkımdan, sanımdan öte
Damarımdan akan kanımdan öte
Bilesin kalbimden canımdan öte
Andığım o adam senmişsin meğer
Nasıl çarpılmıştım bakışlarına
Mest olmuştum şiir yakışlarına
Semazen raksıyla akışlarına
Döndüğüm o adam senmişsin meğer
28.06.2011
_Kardelen _
harika... hece çok yakışmış kaleminize
selam ve sevgi ile👍👍👍
seviyorum heceyi,
döndürüp dolaştırmadan, bütün açıklığıyla,
soğuk bir bardak su misali içiveriyorsun,
keşke herkes aksik yanını bulabilse diyorum hayatta,,,
saygılarımla,,,👍👍👍
Yanılmak mı diyelim,fazla değer aktarımının verdiği hayal kırıklığımı?Şiarde iz bırakmışa benzer.Hiçbirşey aslının aynısı değildir.Bu yüzden nüans farklarında çok üzülmemeliyiz.Yüreğinize sağlık.Sevgiler.😙😙😙😙😙
tebrikler ...
Sevgili Hatice önce zaman ayırıp şiirime kattığınız yorumundan dolayı tşkler ediyorum, Pişmanlıklara gelince bu boşvermişlik anlamında değildi, kandığım derken, bu aldanmışlığım anlamında değil doyduğum anlamındaydı, yani susuzluğuna kandığım gibi, nefesinde hayat bulduğum kandığım anlamındaydı, yandığımsa, aşkından yandığım, yani çok sevmek anlamında, tıpkı kelebeğin öleceğini bile bile ateşin cezbeden o parlak ışığı etrafında pervane dönmesi gibi...pişmanlıksa evet bu yaşananlardan sonra özlemlerin ağır basan yanının açığa çıkmasıyla tek sevdiğinizin o olduğunun vurgularıydı, özleme sevgiye dair...bilmem anlatabildim mi:) bir kez daha tşkler sevgiler...