Yangın

sığ karanlığı avuçlayınca
düş kırıkları
boğulmak belki de mor zamanlara, soluğu satıp hiçliğine hasretin

zamanı boşalt şimdi
gök gürültülerine
ayın on dördü gibi
ve yağarken yağmur ve yükselirken deniz ay dönümlerine

toprak kokusu hele
giyerken o terkedilmiş zeytinlikler
nemli mayıs sabahlarına bırakıp tüm ayrılıkları

papatya tütsülü patikalarda
sürgün nöbetlerinde bekleşirken kırlangıç misali
yosun yeşili öyküler çiz yıkık duvarlara

okunaklı harflerle de ki
bu haram yoksunluk
ilahi adalet midir
yoksa

yoksa imtihanı mıdır
erken gelen cehennemin

düştüğüm ateş midir
böyle duman
böyle yangın...