Yani Ben Sevdim Seviyorum Seveceğim

Zaman, geçen her saniyede birşeyler götürürmüş insandan...
Bazen vazgeçmek,
Bazı şeylerden fedakarlık etmek gerekirmiş...
Çünkü o kaybettiklerinin mutlaka bir mükafatı olurmuş..
Kaybedersin ama kazanırmışsın...
Önemli olan kaybetmen değil,
Kazandığının kaybettiğine değmesiymiş..

Kaybettiğine değerse kazandığın,
O zaman bir başarıya imza atmışsındır..
O başarı artık hayatına yer etmiştir..
O, hep yüzünde küçük bir tebessüm yaratacaktır..
Yeri geldiğinde mutluluktan ağlatacaktır..

Hayatta pişman olmamalıymışsın..
Keşkelere yer vermemeliymişsin..
Keşke diyebiliyorsan yanlış yapmışsındır..
O zaman o yanlışa kendini kaptırıp,
Güzel yanlarına bakıp,
İyi ki demeliymişsin..
İyi ki bu böyle.
İyi ki hayatımdasın..
İyi ki varsın..
İyi ki seviyorum..
İyi ki aşığım..
İyi ki yaşıyorum..
İyi ki sen..
İyi ki ben..
İyi ki biz varız..

Birşeyi çok istiyorsan vazgeçmemeliymişsin..
Eğer seviyorsan beklemeliymişsin..
Sonuna kadar direnmeliymişsin..
Sonra keşke bekleseydim değilde,
İyi ki beklemişim diyebilmeliymişsin..
Yani ben sevdim,seviyorum,seveceğim diyebilmeliymişsin..
Senin için kendimden vazgeçtim,
Hayatımdan da vazgeçerim diyebilmeliymişsin..

Gerçekten sevmeliymişsin..
Yoksa kalmazmış hayatın heyecanı..
Yani ben sevdim,seviyorum,seveceğim diyebilmeliymişsin..
Herşeye rağmen ben aşığım..
Yani ben sevdim,seviyorum,seveceğim diyebilmeliymişsin..