Yanılgı

ilk kez gördüm yüzündeki çizgiyi
hafif ağarmış saçlarını dün
bir yabancının sevgisiyle aydındı
gönlün

sen yürüyüp gittin döküldü hatıralar
ne endamın tanıdıktı ne de sesin
heyhat ne var ki şu dünyada
eskimesin

hatıralar fotoğrafı umutlarımızın sevgilim
hiç büyümeyecek dileklerimizin beşiği
avunuyorum her gece sallayıp
geçmişi

isimsiz mezar taşlarında aramaya lüzum yok
biz her mezar başında açan gülüz
kim bilir kimin hatırasında yazıyor
öldüğümüz

sen yaşarken ben yaşarken ölen nedir ki
kimin mahlasıydık kimin son kıtası
ah sevgilim ancak bir hikayede saklanır
ölülerin hatırası

dünya dönüyor ve dönecek kalplerimiz gibi
ölülerin ardından bebekler ağlayacak
biz unuttukça birbirimizi
yağmur yağacak

fenayız, hakikat maverada saklıymış
yitirdi rengini her yandığım
bir hevesten beslenen duygularmış
aşk sandığım