Yanımda Kal

Bitmeyen kış girdi yine aramıza
Sabırsız geceler, uykusuz saatler
Söz vermiştim
Kimsenin bizi bulamayacağı yerlerde
Şiir okuyacaktık gökyüzüne
Olmadı
Yine olmadı
Yine dakikaları saymakla geçti yanındaki vaktim
Biraz da gideceğini hatırlayarak üzdüm kendimi

Ayrı yastıklarda
Ayrı odalarda
Geçmemeliydi ömrümüz "biz" kokmayan sokaklarda
Ayrı pencereden bakıyorduk aynı gökyüzüne
Kim bilir
Belki de aynı yıldıza bakıyoruz şuan seninle
Aynı anda nefes alıyoruz belki
Bundan mı böylesine titriyor kalbim?

Şiir kokan sözlerin duyuluyor uzaklarda
Her bir mısrası süzülüyor dudaklarından adeta bal gibi
Ve kafiyelere bürünüyor gözlerindeki ışıkta
Usulca kulaklarımda yankılanıyor ses tonun
Beynim algıladığında sesini
Kalbim duruyor takatimin kalmadığı anlarda

Sevdiğim, Canım
Canımsın gerçekten
Her şeyden daha gerçeksin
Gitme yoluna çiçek bıraktığım
Yanımda kal kış bitene kadar
Benim her şeyim
Her şeyimi al
Yanımda kal ölüm gelene kadar
Birtanem
Bir tanem kalsın sende
Beni de al
Yanımda kal şiir bitene kadar
.
.
...
Bitti