Yanında Yer Var mı Bana
Affet beni nineciğim tutamadım sözümü
Hani beyazlar giyip gelecektik yanına
Beni çok seven, sonsuza dek seveceğim kızla
Kabrinde okuyup aynı anda gönülden bir Fatiha
Gözyaşı dökecektik ikimiz şu toprağa
Olmadı nineciğim, tutamadım sözümü
Yıllar gelip geçti, yaşlandım ben de hızla
Şimdi yorgunum ki öyle çok muhtacım sıcağına
Çocukken sığındığım gibi yine al beni kucağına
Geldi vaktim benim de koyma beni uzağına
Söyle nineciğim yanında yer var mı bana?
Sevda... Ona ulaşmak isteyip de ulaşamama... Yıllar geçse de o yürek yarası her zaman kanamaya mahkumdur...
Özlem ve duygu yüklü şiirinizi kutlarım..Saygılarımla... 👍