Yanıyorum
Günahlarımı kuruttum hicran ipinde
Rötarlı trenler geçiyor önümden
Binemiyorum
Mavi alabildiğine serilmiş dünyaya
Yeşil bir o kadar sebil
Ben kara bulutlardayım hala
İnemiyorum
Her şey bir noktada başlıyor aslında
Aslında ölüm bitmek değildir
Bir kelimeyle can buluyor hayat
Göremiyorum
Açsam kırk kilitli kapıyı
Arkasında bir saray var gözlerimin
Giremiyorum
Kah bir çağlayanın esintisine
Kah apartmanların kanatlarına
Kanıyorum
Kanıyorum en sağlam yerimden
En cesur yanımdan korkuyorum
Düşüyorum gövdesine alevin
Yanıyorum
Hecede ustalığını gösterdiğin gibi serbestte de bunu sağlamak için ses ahengi bol bir şiir sunmuşsun bizlere şair.
binemiyorum inemiyorum göremiyorum inemiyorum kelimeleri ile bunu sağlamışsın,fakat son bölümdeki kanıyorum ve yanıyorum olumlu sözcükleri ile şiirin akışı bozulmuş gibi geldi bana. Mana olarak son bölüm oldukça derin derin olmasına ama şiirde dile kullandığın ses ahengini sağlayan o kelimelerden sonra uygun düşmemiş.
Genel itibariyle güzeldi şiirin.
Azade mısramı da seçip tebriklerimi sunuyorum...
En cesur yanımdan korkuyorum (üzerinde çok söz edilecek bir mısra)