Yanlışların Yüzünden
Yanlış yolda ısrar ile gittikçe,
Akrep gibi kendinizi soktunuz.
Köylü için tarım hepten bittikçe,
Feryat ettik siz ortada yoktunuz.
Sılamızın baharından güzünden,
Nasıl geçsek yaylamızın düzünden;
Yaptığınız yanlışların yüzünden,
Tuzlanmamış deri gibi koktunuz.
Âşık çalar dertli dertli söyler de,
İnsaf var mı sizin gibi beylerde?
Biz aç susuz sürünürken köylerde,
Günün bütün öğününde toktunuz.
Fukaranın emeğine konarken,
Türlü çeşit yalanlara kanarken,
Yağlı sütün kaymağına banarken,
Biz hiç yoktuk sizler ise çoktunuz.
Bulaştıkça ha çamura ha kire,
Olur mu hiç fahişeden bakire?
Zulmettikçe yoksul ile fakire,
Çalıp çalıp deliklere soktunuz.
Ruhumuza karanlıklar çöktü ya,
Tüm sorunlar arapsaçı köktü ya,
Yokluk halkın ciğerini söktü ya,
Bir baktık ki siz ortada yoktunuz.
toplumsal yaraları yazmak şairlerin görevidir her zaman kutlarım Alptekin bey
Selamlar hocam,toplumsal yaralara ışık tutmak her döneme ait. Biz demokrasi derken Otokrasi mi olduk acaba sorusunun bence en büyük yanıtı günümüz. Nitekim; sadece bize has değil, Batı'da da aynen bu şekilde yazdığınız bu şiir gibi telaffuz ediliyor. Yani bunu esasında ne Fransızlar becerebildi ne de Almanlar.Bunları örnek olsun diye yazdım, Fransızlar Adalet'i halka sabun ve havlu dağıtarak sağladıklarını sandılar, Almanlar Dünya harbinden sonra Gemilere milleti doldurup anfi-tiyatrolar yaptık dediler. Bu köklü sorun bize has değil, Medeniyet uzuvları,tarihten bu yana hiç bu kadar kötüye gitmemişti. Şiir için teşekkürler yüreğinize sağlık,İnsanın dilediğini özgürce dile getirebilmesi dileğimle.