Yapmayın!!!

Küçükken, daha hızlı koşmaları için,
Kırbaçlanan atları hatırlıyorum..
Dualar ederdim hep
?ne olur kırbaçlamayın atları yazık? diye
her gün şehrin ortasında yaşanan bir vahşet vardı..
neden? Diyemediğim
ergenlik sivilcelerim çıkmaya başlarken
kurtulmaya başladılar hayvanlar yavaş yavaş
gün be gün azaldı sayıları atlı arabaların..

şimdi dünyanın ortasında, bütün objektiflerin üzerine çevrildiği
ve bütün dünyanın seyrettiği
kurşunlanan,bombalanan,ezilen,işkence gören insanlar var..
ve ben yine dualar ediyorum?ne olur yapmayın artık!?
Yapmayın diye haykırırken sırtıma inen cop
Çocukluğumdaki kırbaçlanan atları hatırlatıyor bana
Ve ben daha hızlı koşuyorum ve daha çok bağırıyorum
YAPMAYIN YAPMAYIN YAPMAYIN!!!!
öldürmeyin sizi......