Yaprak Dökümü

nicedir yüreğim elimde
törpüler dururum
bir hüzne teşne yanımı
bir de eşkıyasına küs isyalarımı

kan revan içinde...

çırılçıplak kelimeler
deştikçe yaralarımı
hüznüm eylül ağlar
isyanım hep mayıs'larda har
bir kanar
bir yanarım
suretime hüsnü zan içinde...


oysa hanidir babam sızım ya
aslım naçar...
şiirim yaprak döküyor
iklimim artık her dem sonbahar