Yaralama Kendini

İpi kopan bir uçurtma gibiyim,
Ne safım var ne sahibim.
Göğün göğsünde bir yarayım artık,
Bugüne kadar hiç görmediğin.

Sesin ne kadar güzel olursa olsun,
Ne çıkar doğruları söyleyemezsen ?
Ya da susman değiştirir mi senin için devrilen her cümlenin altında kaldığım enkazın rengini ?
Kendim olmanın bedelini ödediğim gönül güvertesinin ulu orta yerinde, her geminin en batık haliyim sanki.

Ben gittim. Ne huyum kurur ne de göz yaşım./Sen de öyle bir git ki; ne yolu yarıla ne de beni yarala.