Yarım Kalan Mutluluk

kırk altıncı basamağında ömrümün
vursam yumruğumu
ağırlığımla kapına
sabıkalı gururumu
bir tarafa bırakıp
eylül yanığı yüzümü gizlesem
ve sıfırlayıp zamanı
damıtılmış pişmanlığı
önüne sersem
etrafımızı karartan ayrılık perdesini çeksem
zamanın pişkin suratından

ey gönlümün mimarı
başlar mısın yeniden
hayat projesine

bu sefer t /emeli çamur
tuğlası kırılgan
çivisi çıkık
harcı cıvık olmasın dikkat
seni benden,beni senden ayırmaz
inancımızdaki hakikat

ahraz dilim
ıslak mendilim
bir konuşsa
bulutlar kadar ağlamaklıyım aslında
heba olan yıllara yazık
aynı şehrin göbeğinden
kopuk bağlarımız
oysa aynı nisan yağmurundan ıslağız
ne zaman dallara konacak kiraz
laleler erguvanlar,güneşe dargın biraz
bu yüzden küskün öykülerim
hüzün yağar
yüzünün yamacından
örselenen kadınlığım
ölse de bin kez,sesi çıkmaz acıdan

sevgi çiğdemleri ezildi patikalarında
tufanın dağıttı yeşeren umutlarımı
ve toprak koktu
esmer çiçeklerim
kanlı duvağım ağlar durur
boynuma dolanan zamanın kıskacında
leyla olur çöle vururum n/asırlı ayaklarımı
anlamak istersen-duy yeter dualarımı

ah annem
şafak vakti uyandır beni
şehrimin bahçelerinden
erken solmadan
erguvanları seyredeyim
güneşe batırılmış
gül kurusu şerbetini içeyim

t/erimde ne çok hasret birikmiş meğer
damlar tel tel
geçmişin şakaklarından
aç yağızım
ver üç vakte kadar muradımı
ben yine
yuvayı yapan dişi kuş olayım
yarım kalan mutluluğun
sökülen teğelini sağlamlaştırayım
çatlak kızılı kiremitleri
sen onar
bu eserin tek mimarı olarak
yazılsın adımız tarihe
ve yüzümüz gülsün artık
bizi bunca yıl düşman gibi küstüren talihe.