Yarım Minare Ve Hasankeyf

Aşk yürekte bir imge
Gök ile yer uyum halinde
Batman bir güzel şehir
Hasankeyf Mezopotamya da bir simge

Yüreği nakış nakış işlerse aşk
El alır çırak
Dokur minareyi göklere arkadaş

Haset düştü mü gönle
Ne aşk kalır ne ustalık
Ne dost kalır ne yaranlık

Sanat zarafetten olmaz ırak
Ne usta geri kalır nede çırak
Yıkılsa da yüreklerde aşk
Yükselir parmak uçlarında taşlardan bir hayat

Sultan Süleyman da işlenirken ustalık
El Rızk çırağın yüreğinde ustalık

Dicle akar delişmen yüreğiyle
Özgürlüğe hayran Batmanlıların gözünde
Aşk selam verir Dicle'ye
Mezopotamya'nın özgür çocuğuna

Bulutlar yürür El Rızkın üstünde
Taşlar hayat bulmuştur
Bir sanatçının nefesinde

Hayret makamındadır usta gönlü yaralı
Haset öyle bir yangın ki
Gözlerden başlar, ta yakar yüreği
Sultan Süleyman başı eğik
El Rızkın yükselen minaresinin yanında

Usta ve çırak, gözlerde şimşekler çakar
Aşk ölmüşse haset yakar

Çırak bir sırdır ustanın gözünde
İki kapılı bir handır El Rızk
Hayret makamıdır hayat gibi
Hasankeyf'in semalarında Dicle'nin yanaklarında
Yani Mezopotamya da

Ve usta el alan çırağının karşısında
Bir eldir
Tevazuyu öldürünce gurur
Hayat gözlerde biten bir film olur
Ve usta bırakır kendisini
Çırağının gözlerinde yükselen sanatta

Ah Hasankeyf ah
Yarım kaldı aşka ihanetle minare
Şimdi sen de mi elveda diyeceksin
Binlerce yıl taşıdığın aşkın tarihine...
Seyit Ahmet Uzun
Şair/Yazar