Yarım Yamalak

buhar buhardı pencerem
senin adını yazardım
kalp çizer,sarar sarmalardım
ama hiç sığmadı benim adım
ben hep dışarda kalırdım
biraz üşürdüm,biraz yorulurdum
ama beklerdim
cam yeniden buğulanır,
kalp kaybolur ve ben daha büyüğünü çizerdim
ve gülen bir yüz koyardım tam ortasına
senle ve ben de böyle olalım isterdim
ama
sabah olur ve sen giderdin
bir su damlası olur ve süzülür giderdin
seni yeniden çizmek için geceyi beklerdim
sen hep giderdin ve ben geri getirirdim
biz olalım derdim, biz diyelim
ama sen sende kalmayı tercih ettin
ben ne bende kalabildim ne sana gelebildim
yarım yamalaktım
ama
artık buğulanmıyor camım ve ben yazmıyorum adını
anladım ki;
sen haklıydın
akıp giden bir su damlasına aşık olamazdım
ben önce ben olabilmeliydim