Yarınlar
kağıttan kuledir korku
üflemeyedursun gözlerini kapatarak bir çocuk
iki dudak arasındadır fırtına
koptu kopacak!
karasında saklanmaz gece
dokunmayagörsün aydınlık elleriyle şafak
iki bakış arasındadır güneş
doğdu doğacak!
toprak bastıramaz tohumu
yaklaşmayagörsün anne şefkatiyle bahar
iki gözyaşı arasındadır gümbürtü
patladı patlayacak!
büyüyen çığdır barış
bakmayagörsün Atatürk'ün gözlerine bir öğretmen
bir kıvılcım içindedir aydınlık
çaktı çakacak!
aç yüreğini öğretmenim
içinden yarınlar çıkacak!
24 Kasım 2011/İzmir
özellikle sonu etkileyici...
tebrikler
sevgiler
Sağ olun arkadaşlar... Görüyorum; eksikleri var şiirin... Özel gün şiirleri nedense çok şiir olamıyor. Yani duygu, ısmarlanamıyor. İmgesel kurguyu mu düşüneceksiniz, ilgili günün anlatma kaygısını mı?
Sevgili Murat Han, Van'da yitirdiğimiz gencecik meslektaşlarımıza içim acıyor hâlâ... Ve acımayı sürdürecek. Işıklar içinde yatsınlar. Asıl sorun şu ki; o insanların katilleri ne yazık ki aramızda. Ya, yapı denetim sektöründe, ya müteahhit, ya da bir devlet dairesinde... İşte bu durum daha acı...
aç yüreğini öğretmenim içinden yarınlar çıkacak!
Güzeldi kutlarım içtenlikle Eşref bey...
aç yüreğini öğretmenim içinden yarınlar çıkacak!
müthiş bir vurgu kutlarım yürek sesinizi böyle içten okuttunuz.. saygılar.
''aç yüreğini öğretmenim içinden yarınlar çıkacak!''
Yarınlarımız onlara emanet...
Az sözle çok şey anlatmak bu olsa gerek... Şiirdi Eşref bey teşekkürler...