Yarınlar Biz'den Uzak

Sonu gelmeyen şiirimin son mısrası...
Son nefesini vermek üzere olan insanın kelime-i şehadeti...

Sen...

Ne cümlelere sığarsın,
Ne sayfalara dolarsın...

Sen...

Sen anca benim içimde yaşarsın.
Öylece sessiz,soluksuz..
Sen bile anlamazsın nasıl yaşarsın.
Herşeyi yaparsın ama ordan çıkamazsın.
Çıktın sanarsın, artık özgürsündür.
Ama o yürek seni orada her daim yaşatacaktır.

Anlamazsın...

Anlamadın da..
Sen neyi anlarsın ki zaten?
Bunca sevmeler, bunca gülmeler...
Baktığında gördüklerin neydi,o söylemeler?
Görmezden geldiklerin,bilipte bilmediklerin...
Herşey havada, herşey şimdi bomboş yuvada...
Bir Sen varsın, bir Ben ama bir "biz" yok ortada.
Sen varsın içimde var olan,
Ama sen yoksun yanımda duran.
Ben varım seni içimde yaşatan,
Ama ben yokum seninle yaşayan.
Kim var kim yok sen karar ver.
Benim bir bildiğim var,
Yokuz yarınlarda "BİZ" adı altında olan...



*18.01.2015