Yarınlarım ıslanırken

Umutlarımı ısırırken
Deryası şiirlerindeki sisli pencereler
Yokluğuna avuç açan
Bir dilencinin yalvarışlarında yıkıldı bu şehir.
Gündüzüm alacakaranlıkta
Gecelerim ıslak
Zehirden haz aldığım an
Kan pıhtılarıyla yoğruldu zaman,

Ey beynimde tabulaşan güzide isim
Göz bebeklerimdeki mavişim
Ağustosumun gölgesi
Sen hiç karanlıkları koşmadın
Bak maviller morlaşmış
Sevdalara tutsak paslanmış prangalar
Aydınlıkları güneşin doğuşuyla yutuyor zaman,

Acılara ağıt yakan ana gibi
Sancılara sarılırım
Belki de belkilerle ıslanırım
Yeter ki sen,sen ol
Sensizlikten sen olan benliğime boğulurum
Yarınlarım ıslanırken,yarınlarım ıslanırken