Yas

Gözyaşlarında ölümlü bir şiir okuyan
Kızıl yas elbisesi içinde
Yaşlı kadın,
Saydım
Gözyaşlarındaki her bir damla, bir kelimeydi
Kelimeler döküp, kelimeler yaktı
Gözkapaklarının toprağında,
Gözyaşlarıyla
Kirpiklerini büyüten kadınlar adına.
Şiir döktü, gözyaşlarını sayarken
Gözlerinin çürümüş ışığının
Zirifi-mor ıstırabına..
Zamanı hiçleyen kimliksiz,
Kurumuş bedeni içinde yükselen
İsimli bir mezar taşı.
Sır vermeyen bir yaprak titriyor
Dudaklarındaki ölümün ömrüne.

Gözyaşlarında ölümlü bir şiir okuyan
Kızıl yas elbisesi içinde
Yaşlı kadın,
Saydım
Tanrısının cesedine üflediği her soluk, bir'di
Birlik döküp, birlikler yaktı
Ölüsünün karıştığı toprağımız birdi!
Zamanımız ve zamansızlığımız
Sevgimiz ve nefretimiz birdi.
Kör geceye karışan şiirini üfledi
İçindeki mezar taşına,
Büyüyen kirpiklerini kapattı,
İçindeki son kalan o cılız etin sancılı,
Doyumsuz ve ölümlü açlığına.