Yaşa Çocuk

Yüzünü, ıssız duvarlara sürme çocuk!
Dışarıda masmavi bir gökyüzü var...

Ve unutma;
Gökyüzü, hepimizin!

İç çekme yalnızlığına...
Kimsesiz değilsin ya!

Bu kâinat
Bu renk cümbüşü
Gülümseyen güneş
Işıldayan yıldızlar
'Bir kadeh de bize doldur.' der gibi bakarlar gözlerine!

Çocuk!
Yağmur emanetidir toprağın
Ve
Toprak da bizdendir...

/ Yüzünü hayata dönme çocuk! /

Sev;
Çiçekleri, kelebekleri, baharı...

Hayatı sev
En çok da, kendini sev hatta...
Şükret aldığın nefese...

Bir melodiyle eriyebiliyorsa içindeki buzdağı
Yüreğinin telleri titriyorsa bir mum aleviyle
Geceler mest ediyorsa ruhunu
Yaşıyorsun demektir doyasıya!

Yüzünü yaşama sakın dönme çocuk
Sen göremesen de
Yaşam, senin içinde var!

Yaşa çocuk!