Yaşadığım Hayatın Içinde Onlar Benim Tek Yeminim

Yüreğim buruk bu eylül akşamında
Hasrete dem vurmuş yüreğim
Yüzüm asık gönlüm kederli
Şu dünyada olduğumdan beri ne zaman güldüm ki

Hep zamansız gecelerde çöktü içime dertler
Gecenin tadını alamadan seneler gitti ömrümden
Yaşayamadım hayatı dertden kederden
Hep sustum şu fakir gönlüme ezelden

Hep ağladım sensizliğe
İçimdeki umuda hep söylendim durdum
Mutlu olmayı bende çok istiyordum
Gecenin ala şafağında sana şiirler yazıyordum

Ben böyle mutluydum belki
Evet kederliydim biraz
Hayatım böyleydi benim
Hüzünlerin içinde geçti gençliğim

Şimdi her şeyden yoksun bir haldeyim
Yaşım almış başını gitmiş
Ümitlerim tükenmiş
Geçen zamanın içinde bir bana kalmışım habersiz



Yaşamı yaşarken içinde kaybolmuşum
Hasreti sevda eylemiş
Leyla ile mecnuna aşık olmuşum
Hep böyle bir sevda düşünmüşüm

Ama gerçeğe dönmedi hayalim
Kısmet değilse olmaz mış eminim
Hep buna inanırım buna güvenirim
Sadece böyle büyük aşkları hayranlıkla seyrederim

Ben hayatımı yaşayamadım hep dibine vurdum
Hep hüzünlerim oldu çoğu zaman aşkı bulmuşken kaybettim
Arkadaşlarım birer birer etti beni
Beni şiirlerimle seven hiç yok tu ki

Ben şiirleri seviyordum onlar
Dünyada olan biteni
Hayatı onlar yaşadı
Ben satırlar karadım boş kağıtlara

Şimdi belki yoksunum bu hayat içinde
Ama şiirlerim var benim
Dostumdur onlar eminim
Ve yaşadığım hayatın içinde onlar benim tek yeminim