Yaşam Güncesi...

Beden!!!



Gördüğü suretten utanır gözleri
Ne yana dönse pişmanlık sarar çevresini...
Kır çiçekleri toplar düşleri
Sonsuz bir huzur karşılar
Yorgun bedenini...




Huzur !!!



Çoktandır unutulmuş...
Yalan dokumunda her yeni güne
Vebalı birkaç gövde
Ve birkaç duygu
Astarsız onca korku
İlaç olur ayaz yemiş güncede...




Yanılgı !!!



Kaç tuzak daha var görünmeyen
Kaç mayın serili izbesinde günahlar
Gökyüzü maviden nasıl utanır
Nasıl sıkılır bulutlar...
Dağlar nasıl saklanır yollarından
Asıl 'nasıl" sorgulanır
Cevaplar hasıl...




Yalan !!!



Koca güne nasıl sığar...
Tırnak aralarında besler kendini
Usunda zikreder sevdanın...
Ürkek bahçelerin suladığı
Bir gözyaşı olur sinede...
Akar zehri katran düşlere
Aldanmadan
Karalar bağlamadan
Güle oynaya yılan
Ölüm yok mu sahiden...




Umut !!!




Özleme, aşka dair
Vuslata güne dair
Sendeler düşünceler
Dizginleri üryan kelimelerin
Sığınağında güvercin kanadında
Soluksuz çırpınışlar,
Ve özgür kalma telaşı...
Ne zaman aşk dese kalem
Kelamı eksik kalır yüreğin...





İnsan !!!




Kaç tümcenin yitikliğinde arar aşkı
Kaç gazelde yosun tutar kıyılar
Kaç el musalla olur acısına
Kaç yürek helâllık sunar
Kaç yangında kalır bilmeden
Kaç ömre sığar aşk diye inlerken
Dünyaya sığmayıp
Toprağa sığan...





Yaşam !!!




Var mıdır yaşlanmadan yaşayan
Umudunu gün ötesi taşıyan..
Ölüme eş bir pişmanlık
Kaybetme kaygısı taşıyan tek varlık...
Yarının kucağında bir belirsizlik
Dünü sızılı bir iç çekiş...



Ölüm !!!




Yaşamın kıyısında beslenen
Dalgın bir seher
Huzursuz bir rüzgâr
Yanılgılar yumağı
Yalanla yıllanan bir şarap
Umut adanan bir düş
Bağrında ateştir nemrutun
Zılgıtları öğüten...
Ölüm son durağı yaşamın
Ferisizliği gözlerin...