Yaşam Teknem

kelimelerden kolye yaptım
boynuma değil yüreğime astım
sevda adını verdim defterime
defterime yazacak yer bulamadım

deniz koydum umudumun adını
gökkuşağından dokudum halısını
yalan dünyayı doğrulukla çarptım
azar azar suya yazdım sonuçlarını

nefretimi vurdum yürek duvarıma
haykırdım,haykırdım kendi semama
kızılcık şerbeti içmedi daha bu ağız
ben saygıyı sabrı ikram ettim aklıma

gönüldaşlarıma dost defterine kazıdım
dost defterini gönül kasama sakladım
yaşayarak kurdum gönül bağlarını
ben hayatımı bir hiçe hiç bağlamadım

yapraklara yazdım aşkımın adını
çekmeyen bilmez ıstırap yalnızlığını
yürek yanar yanar kül olurda amansız
mevlam sensizliği etmiş dermansız

kaptan oldum umut denizimde istemeyerek
kaybettiklerime el salladım gülümseyerek
cafer olarak hayata dik durdum her zaman
her şeye üzülürümde kendime üzülmem bir tek