Yaşamak -1-

bir akşam üstü aniden bastırıyor yağmur gözlerime,
sessiz sessiz,
ve öylesine içten..
tutmam durdurmam imkansız..!

yaralıyım tam sol göğsümün içinden,
vurgun yemişim okyanusta derinlerinden,
kurtulamıyorum ne edeyim,
sensizlik ölümlerinden!

her akşam batırdıgımda güneşi,
ve her gece martılar uyudugunda,
her solukta seni delice andıgımda,
her an biraz daha sesine muhtaç,
biraz daha sen kokan odamda!
beyaza boyalı hayallerimle beklemekteyim seni..

o hayaller ki seni bana getiren,
beni benden eden,
gecemi lacivertlere bürüyen,
sensiz akşamlarımın hazin uykusunda,
düşlerime gelen...
kulagıma aşkla ninniler söyleyen,
ve sen ..
mavime beyaz katan,
ömrüme ömür veren,
bedene yaşama sevinci...
ruhuma yoldaşsın ya yar!

öyle bir bekliyorum ki seni,
Garda sabahlayan bir simitçi,
güvercin sevdalısı bir adam,
martılarla sohbet eden bir kadın,
seni ölümüne özleyen ben!
farkım yok hiçbirinden!...

çılgınca , gözümü karartmışım yoklugunda,
kuytu köşelerimde çalan her şarkıda,
gözlerimi kapattıgımda gördüğüm her parçada,
telefondaki her fotografında...
öyle kapılıyorum ki sana...
ve sen delice inan bana,
ayrılık yok ne sana ne de bana!